Ouders ervaren veel spanning en stress, door het constant alert willen zijn voor epileptische aanvallen. Ze zijn bang voor een aanval die uit de hand loopt, of een ander medisch of gedragsprobleem. Je wilt ervoor zorgen dat je kind veilig is en probeert aanvallen te voorkomen maar ontdekt gaandeweg dat je slechts beperkte invloed op de epileptische aanvallen hebt. Sommige ouders ontwikkelen schuldgevoelens omdat ze een aanval niet kunnen voorkomen of omdat ze hun kind te veel ontzeggen. Bijvoorbeeld door een activiteit niet te doen omwille van de veiligheid van het kind.
